Smother
Davež od majke
Od režisera niskobudžetnog horora 'Deadfall' (iz 2000.) Vincea Di Meglia stiže lagana komedija koja razmatra odnos između posesivne majke i njenog nezrelog sina, koji je zagazio u treću deceniju života.Noah Cooper (Dax Shepard) dobija otkaz u fitnes centru, gde je radio kao terapeut.Vraća se kući supruzi Clare (Liv Tyler) i tu zatiče svoju majku Marilyn (Diane Keaton).A tu je i Clarein rođak Myron (Mike White), mladić koji ima želju da uspe kao pisac filmskih scenarija.Puno ljudi na malom prostoru, opterećeni sopstvenim problemima dovode od urnebesnog haosa u porodičnom domu Cooperovih... Bljutavi scenario koga zajednički potpisuju režiser i Tim Rasmussen jeste najveća mana filma.Malo ima pravog humora, jer sve izgleda nekako usiljeno i isforsirano. Gegovi glavnih likova su dobro poznati, fore otrcane, tako da sve podseća na neku jeftinu instant robu za jednokratnu upotrebu.Neinventivna gluma, gde čak i Diane Keaton nije uspela da pokrene stvari s mrtve tačke.A Liv Tyler možda ostane u sećanju po sceni kada je vidimo u izazovnom donjem vešu.Eto toliko od njene glume, dok je njen partner Dax Shepard smušen i pomalo iritantan u interpretaciji svoje role.Ova komedija situacije nije uspela da nešto posebno zabavi, niti zasmeje publiku. Dijalozi su čist kliše i nisu bogzna kako koncipirani, jer jednostavno ne drže pažnju.Stoga je moja dobronamerna preporuka da preskočite ovu lakrdiju od komedije, jer je bolje za vas da recimo sat i po vremena provedete u šetnji ili eventualno upražnjavanju nekog sporta, nego li da se dosađujete uz krajnje predvidljiv ishod priče, u kome svi postaju dobri ortaci, a ljubav opet cveta, baš kao nekada (je l' te, pa da, nismo ni sumnjali...).
Promašeno i slabo
Baš kad sam pomislio da je teško vidjeti Liv Tyler u nekom slabom filmu, odmah naletim na (meni osobno) možda najlošiju komediju koju sam pogledao unazad dvije, tri godine. U ovom filmu očito je sve pošlo po krivu - promašen casting, promašena tema, promašena izvedba filma i još štošta. Izvorna ideja nepodnošljive mame koja "udavi" svoga sina i njegovu ženu koji je moraju prihvatiti nakon što se posvađala i odselila od muža koji ju više ne može smisliti ima prilično komičnog potencijala, no nažalost ovdje je to premalo iskorišteno. Diane Keaton u naslovnoj ulozi majke je daleko više iritantna nego smiješna, a Dax Shephard kao njezin sin Noah kome ništa ne polazi za rukom (osim da izgubi posao i da ga majka iritira) je previše anemičan za ovakav tip filma. Ni Liv Tyler, kao možda jedini zaokružen lik Noahove racionalne i prizemljene žene koja žarko želi djecu jednostavno ne dolazi do izražaja zbog prečesto isforsiranih dijaloga i lošeg scenarija. Ako se ne varam, redatelj Vince Di Meglio prvi put režira jedan hollywoodski uradak ovakvog žanra, i očito je da je film "podvojena ličnost" između komedije i drame. Da nije toliko isforsiran i namjerno uvrnut, "Smother" bi još i mogao proći kao drama s komičnim elementima. Nažalost - za jednu komediju, film je fascinantno cijepljen od bilo kakvog humora, i slažem se s prethodnim recenzentom - jedina iole smiješna scena je eulogijski govor gotovo na kraju filma. Što reći osim dobar primjer filma sa lošim scenarijem gdje je redatelj pogubio konce što zapravo želi snimiti, i promašenim ulogama (iako su glumci najmanje krivi), a najgore od svega forsirani komični elementi će vas više živicirati nego što će vas nasmijati. Slobodno propustite ovu gnjavažu i potražite bilo koju bolju komediju kakvih ima napretek.
Bez-veze!!!
Komedija-drama, drama-komedija koja ne nudi apsolutno ništa novo, ništa svježe, ništa smiješno…. Unatoč po meni vrlo dobroj glumačkoj postavi previše je isforsirano, ekscentrično za jednu komediju/dramu a ujedno nedovoljno maštovito i spontano za jednu komediju. „Humor“ se uglavnom zasniva na previše ekscentričnoj Diane Keaton i standardnom holywoodski debilnom liku, kojeg glumi Mike White. Jedinoj sceni kojoj sam se nasmijao jest, scena: Crkva-sprovod, i to pod sami kraj filma
