Tajna u njihovim očima
Zločin, istraga, ljubav i kazna
Zasnovan na romanu 'La pregunta de sus ojos', koji je napisao argentinski književnik Eduardo Sacheri, nastala je snažna, duboko emotivna filmska priča. Za adaptaciju scenarija i režiju zaslužan je Juan José Campanella, Argentinac koji je zanat ispekao radeći, između ostalog, i popularne američke TV-serije ('Law & Order', 'House M.D.').Nakon odlaska u zasluženu penziju, sudski činovnik Benjamín Espósito (Ricardo Darín) počinje da piše roman.U romanu opisuje sopstvena iskustva tokom višegodišnjeg rada u sudu.Tako oživljava svoja sećanja i na jedan zločin koji nikada nije razrešen...Prikazujući radnju u vremenskom rasponu od turbulentnih 70-ih, pa sve do 2000. godine, režija uspeva da postigne potreban balans između sadašnjosti i prošlosti.Naime, u kontekstu jedne mračne, u suštini, krimi priče, razvija se i jedna nežna romansa koja i nema baš neke izglede da se pretvori u nešto više, opipljivije kao što je recimo sklapanje braka (koju konzervativci smatraju krunom prave, iskrene ljubavi između dvoje ljudi).Odnos između šefice Irene Hastings (Soledad Villamil) i njenog pomoćnika (saradnika), Benjamína, počinje kao striktno poslovan, jer u rasvetljavanju brojnih kriminalnih slučajeva prosto nema mesta za ništa drugo.Ali bliskost čini svoje i dvoje zrelih ljudi postepeno razvijaju nežna osećanja, pokušavajući da sačuvaju svoju intimu od radoznalih kolega kao i pretpostavljenih starešina u sudsko-birokratskom sistemu.Dakle, ljubav je na vidiku, ali režija umešno razvija priču, držeći publiku u neizvesnosti.Uporedo se rasvetljavaju tragovi gnusnog zločina, a portret ožalošćenog čoveka Ricarda Moralesa (Pablo Rago), koji je postao emotivni bogalj posle gubitka voljene žene Liliane Coloto (Carla Quevedo), jeste svojevrsni kontrast.A to drugačije, mračno lice neostvarene ljubavi, samo zapravo podstiče glavnog protagonistu, da istera stvari do kraja.I to ne samo na poslovnom, već i na ličnom emotivnom planu.Odlična gluma je ovde stavljena u službu studioznog pripovedanja celokupne priče, gde nije toliko bitna hronologija.Ne, jer ovde u prvi plan izbijaju emocije, iz kojih vidimo ljubav, patnju, bol, strah, nadu, želju za osvetom, težnju za pravdom, na ovaj ili na onaj način.Pored nosilaca glavnih rola, samo bih istakao odličnu epizodu u ulozi Sandovala, Benjamínovog kolege, koju je prezentirao iskusni Guillermo Francella.Imajući u vidu, vremenski period od nekih 25 godina, može se reći da su šminkeri malo zatajili, jer fizičke transformacije glavnih likova ne deluju baš uverljivo.Međutim, vredna hvale je sugestivna muzika, koju su zajednički komponovali Federico Jusid i Emilio Kauderer.Većim delom filma, postignuta je željena atmosfera, jer je kamera sve to efektno ispratila (pogotovo kada se radi o napetim scenama koje su prelomnice čitave radnje), vodeći računa o detaljima (osvetljenje, uglovi kadriranja).Definitivno, radi se o filmu koji prave filmofile neće ostaviti ravnodušnim.Naprosto tera vas na razmišljanje o nekim univerzalnim temama.U ovom slučaju ostvarena je verodostojna imitacija realnog života, a to je najbolji dokaz da ovaj miks drame i trilera istinski vredi, te stoga zaslužuje moju preporuku.
Temo u Te amo...
Oscar za najbolji strani film je potpuno zasluženo 2010. otišao u Argentinu, po drugi put. 'El secreto de sus ojos' je magično dobar film, koji gledatelja od početka do kraja drži maksimalno involviranog u priču. I ne samo da je priča dobra; režija Campanelle, koji je zanat učio u Americi, posjeduje jedan svjetski štih. Njegove scene su raznovrsne, njegove igre s kutevima snimanja su istovremeno vrhunske i zaigrane (potjera na nogometnoj utakmici je primjer vrhunske režije), a šlag na tortu stavlja perfektna glumačka postava argentinskih glumaca, kojoj se ne može naći mana. Od protagonista filma, sudskog istražitelja Esposita, preko pravnice Irene, do možda i najbolje odigrane uloge Sandovala, Espositova prijatelja, ujedno i teškog alkoholičara. Ovaj film je teško svrstati u jedan žanr, jer počinje kao triler s pričom o starom slučaju ubojstva mlade žene, i onda kao da scenaristi se konstantno žele poigravati s gledateljima; pa se u filmu povlači ljubavna priča između dvoje glavnih junaka; te imamo elemente komedije (odnos Esposito-Sandoval) i političkog stanja u Argentini (kroz lik korumpiranog, osvetoljubivog i opasnog Baeza). To je i priča o cijelim životima glavnih likova, o sjećanjima, o neostvarenoj ljubavi, o tome kako za ljubav nikada nije kasno, o predivnoj igri riječi: iz TEMO u TE AMO, koje sadržava u sebi neopisivo jaku simboliku koju će znati oni koji su pogledali film. Vi koji niste, pogledajte! Radi se o briljantnom filmu, daleko od sjaja Hollywooda, koji bez srama može stajati uz bok recentnim dobitnicima Oscara u kategoriji najboljeg filma koja je gotovo uvijek rezervirana za američke filmove.
čarobno
Film je predobar. Bila sam uvjerena da je stariji tako da me je osupnulo da je iz 2009 i time je i dokaz da i u današnje vrijeme postoji autentično dobar film. Naslov me je zbunio, mislila sam da se radi o nekim serijskim ubojstvima i isto oznaka da nije za mlađe od 15 je nevjerovatna i može navesti na pomisao da se radi o krvavom filmu, a istina je posve obratna. Glumci su fenomenalni, pogotovo oni u ulogama Esposita i Irene koji i nose cijeli film.
Razvučeni film
Radnja joja se tiče ubojstva i traženja krivca je OK, ali je ljubavni odnos dvoje glavnih likova razvučen i dosadan. Ocjena 4.
