Mathieu Kassovitz

'Moji roditelji rade u filmskoj industriji. Da su bili pekari i ja bih bio pekar. No bili su filmaši pa sam i ja filmaš.', opisuje svoju filmsku sudbinu francuski glumac i redatelj.

Mathieu se već sa šest godina zainteresirao za film oduševivši se djelima Stevena Spielberga. 1981. po prvi se put pojavljuje na filmu, i to u filmu svog oca, Petera Kassovitza, 'Au Bout du Banc' uz Jane Birkin. Iste godine glumi i u 'L'Année Prochaine....Si Tout Va Bien' s Isabelle Adjani.

Sa 17 godina odlučuje napustiti školu i slijediti svoj filmski san. Uskoro postaje pomoćnik režisera na naslovu 'Moitié-Moitié' i drugim filmskim uratcima. Misleći kako nije dovoljno dobar u tom poslu, nakratko prestaje i odvaja vrijeme za rad na svom prvom kratkom filmu 'Fierrot le Pou' (1990). Nedugo nakon toga, režira još dva kratka filma: 'Cauchemar Blanc' (1991) i 'Assassins' (1992) od kojih je potonji bio 'vježba stila ' za njegov dugometražni prvijenac 'Métisse' (1993). Rezultat potvrđuje njegov režiserski talent.

Iste godine glumi u 'Regarde Les Hommes Tomber' (1993) uz Jean Louis Trintignanta. Za ulogu u tom filmu biva nagrađen Cesarom i nagradom Jean Gabin. Slijedeće se godine pojavljuje u dokumentarcu '3000 Scenarios Contre un Virus'. Film, zapravo 30 kraćih filmića, inspirirano je sa 3000 ideja francuskih školaraca o virusu Side.

1995. filmom 'La Haine' ('Mržnja'), koji progovara o rasnim tenzijama u Parizu, osvaja Zlatnu palmu za najbolju režiju na 48. kanskom festivalu, te Cezara za najbolji film i montažu. Iste se godine pojavljuje u kameo-ulozi u 'La Cité des Enfants Perdus' ('Grad izgubljene djece') Jean Pierrea Jeuneta (svjetski poznat po 'Alien: Resurrection' i 'Amelie') i Marca Caroa.

1996. glumi Alberta Denhoussea, samozvanog ratnog heroja, u filmu Jacquesa Audiarda 'Un Héros Très Discret', a slijedila je i uloga Clementa u Bertarnd Blierovom 'Mon Homme'.

1997. sudjeluje u financiranju Albert Duponteova 'Berniea' i objavljuje 'Assasin(s)' koji podiže mnogo buke u Cannesu zbog grafičkog nasilja kojim se autor vraća temi nasilne strane ljudske prirode. Taj šokantan film snimljen je prema kraćem predlošku ista imena, ali ovog puta bez ikakvih zadrški. Negdje u isto vrijeme dobiva i malu ulogu u 'Petom elementu' Luca Bessona.

1998. godine glumi u 'Le Plaisir et Ses Petits Tracas', filmu Nicolasa Boukriefa (inače scenarist 'Mržnje' i 'Assassinsa'). Ponovno glumi i u očevom filmu 'Jacom the Liar' (1999). Svjetsku slavu stjeće trilerom iz 2000. 'Grimizne rijeke', redateljskim uratkom u kojem Jean Reno i Vincent Cassel glume detektivski par koji istražuje gnjusnu seriju ubojstava na zabačenom planinskom koledžu. Vizualno impresivna adaptacija romana Jean-Christophe Grange, nominirana je za pet Cezara.

2001. izlazi 'Amelie', svjetski art-hit kojim Mathieu postaje planetarno poznat kao mladi Nino, zaljubljenik Amelie Pulain. Zahvaljujući toj ulozi, dobiva ponudu kozmetičke kompanije Lancome da promovira novi muški miris 'Miracle' i što je još bitnije francuski film ponovno dobiva međonarodnu pažnju.

Vraća se pred kameru u 'Asterix and Obelix Meet Cleopatra' (2002), a uspješna se godina nastavlja premijerom 'Amena', kontroverzne drame Coste Gavrasa u kojem Kassovitz igra mladog svećenika koji pokušava upozoriti ljude na umorstva Židova za vrijeme Drugog svjetskog rata. Za tu ulogu biva nominiran za Cezara u kategoriji najboljeg glumca.

Već sljedeće godine dobiva priliku režirati svoj prvi film na engleskom jeziku, prvi film holivudskog studija sa oskarovkom Halle Berry u glavnoj ulozi, nadnaravni triler 'Gothika'.

Kassovitz je oženjen francuskom glumicom i kostimografkinjom Julie Mauduech, imaju jedno dijete, djevojčicu Carmen.