Wes Craven

Majstor napetosti i utjelovitelj teen horror filma, pisac, glumac i režiser započeo je karijeru kao montažer i asistent producenta za nekoliko 'B' kompanija.

Tata hororaca i ponosni režiser filmova kao što su 'A Nightmare on Elm Street' i 'People Under the Stairs', Wes Craven, otvorio je novo poglavlje u horor-žanru kasnih devedesetih godina prošlog stoljeća filmskom trilogijom 'Scream'. Osim u filmskim vodama (gdje ostvaruje i zavidne cameo uloge) dosta često plovi i televizijskim.

1976. godine ostvaruje ulogu u filmu 'Tales That Will Tear Your Heart Out', koji je režirao njegov prijatelj i tada predavač na fakultetu, Roy Frumkes. Međutim, kratko nakon snimanja, filmska traka biva osvijetljena od strane nepoznatog studenta i dva dana snimanja nestaju zauvijek. Valja napomenuti da je Craven također pisac triler romana 'Fountain Society' koji se pokazao vrlo uspješnim.

Odrastao u Clevelandu, u podosta konzervativnoj baptističkoj obitelji, čiji svjetonazori su zabranjivali gledanje filmova (osim onih Disneyjeve tematike;)), Wes prvi put ima mogućnost uranjanja u svijet pravog filma u studenskim danima. Napušta rodni grad i odlazi studirati englesku književnost na 'Wheaton College', Illinois. Zbog bolesti napušta školu, ali joj se vraća nakon godinu dana i postaje vlasnikom magisterija iz psihologije i pisanja na 'Hopkins Universityju'.

Debitirao je 1972. godine filmom 'Last House on the Left' za koji potpisuje šokantni scenarij i režiju. Izlaskom, film je podijelio kritiku i publiku; gledatelji su smatrali priču o 'osveti zbog silovanja' dojmljivom, tvrdeći da je film temeljen na Bergmanovu filmu 'Virgin Spring', dok je mainstream kritika film proglasila krajnje lošim. Bez obzira na loše kritike, Wes je stekao vjerne fanove i 1977. režira jednako šokantni 'The Hills Have Eyes' za koji dobiva nagradu kritike na Sitges Film Festivalu.

1984. stvara kultni hororac 'A Nightmare on Elm Street', koji je plasirao jednog od najdražih i najprepoznatljivijih horor likova današnjice (tko još nije čuo za Freddyja Kruegera?) koji samog stvoritelja stavlja na hollywoodsku 'A' listu. Craven je lik Freddyja osmislio prema nasilniku koji ga je maltertirao u osnovnoj školi, a priču je temeljio na novinskim člancima o ljudima koji su odbijali spavati zbog učestalih noćnih mora, a kada bi napokon zaspali - umrli bi u snu.

Iako nije režirao ostalih šest nastavaka, vraća se na scenu 1994. sedmim nastavkom 'Wes Craven's New Nightmare' gdje ekipa iz originalnog filma (Robert Englund, Heather Langenkamp, John Saxon) igraju sami sebe, uz, naravno, neizostavnog Freddyja Kruegera. Dvije godine kasnije, Craven postiže još jedan veliki uspjeh trilogijom Scream; 'Scream' (1996), 'Scream 2' (1997) i 'Scream 3' (2000) gdje ponovo koristi formulu američkog provincijskog gradića + srednje škole + nepoznatog ubojice. Film je prepun gegova u kojima režiser parodira samog sebe, svoje ranije filmove, baš kao i cjelokupni žanr zbog ranije navedenih predložaka po kojima je napravljena tona smeća koju mnogi nazivaju hororima.

Između snimanja 'Screama 2' i 'Screama 3', 1999., Craven nakratko napušta horor žanr da bi režirao dramu 'The Music of the Heart' s Meryl Streep (nominirana za najbolju glumicu) koja kao učiteljica violine pokušava djeci u španjolskom Harlemu vratiti ljubav prema muzici. Sam film napravljen je prema predlošku dokumentarca 'Small Wonders'.

Craven je također režirao i 'Vampire in Brooklyn' (1995), 'The Serpent and the Rainbow' (1988) i 'Deably Friend' (1986) te napisao i režirao; 'The People Under The Stairs' (1991), 'Shocker' (1989) i 'Swamp Thing' (1980).

Što se tiče tv produkcije, osmislio je i producirao seriju 'Nightmare Cafe' za NBC, režirao nekoliko filmova ('Night Vision', 'A Stranger in our House', 'Invitation to Hell', 'Chiller', 'Casebusters') i sedam epizoda kultne serije 'The Twilight Zone' iz 1980.